Hallo allemaal,
Eindelijk weer een berichtje van mij.....ik zie dat het al een maand geleden is!!!
Er is hier ook zoveel aan de gang geweest dat ik gewoon niet aan bloggen toekwam. Ik heb heel af en toe op jullie blogs gekeken, en nog minder vaak berichtjes achter gelaten.....sorry sorry sorry.
Eerst waren er de feestdagen , daarna stond alles in het teken van de voorbereiding van het vertrek van Joycke naar Nederland, tussendoor was ik ook nog eens vrij vaak benauwd, dus het schoot allemaal niet echt op.
Inmiddels is Joycke (oudste dochter) samen met haar vriend (dat heet tegenwoordig...verloofde haha) in Nederland aangekomen. Ze verblijven voorlopig bij mijn ouders tot ze werk en woonruimte gevonden hebben.
Ik moet zeggen dat ik echt wel een beetje met mijn ziel onder mijn arm liep (lees:loop!!).....Heftig ; de eerste die het nest gaat verlaten, en dan ook nog eens zo ver weg!!!
Het zal vast allemaal wennen zijn voor alle partijen...ook de zusjes hebben er wel moeite mee.
Maar er komt nu ook weer een slaapplek vrij....dus we zijn momenteel bezig de slaapkamer te veranderen.....meubeltjes verschuiven, nieuw laagje verf etc etc
Morgen , heb ik mij voorgenomen, ga ik weer een ochtendje freubelen!!!!
Het 'gewone' leven gaat tenslotte gewoon door...dus ik heb mezelf toegesproken en ga weer lekker aan de freubel....dat geeft tenslotte de meeste afleiding.
Helaas vandaag dus nog geen kaartje om te laten zien....maar dat gaat komen!!!!
Ik wens jullie een hele fijne avond en hoop deze week ook weer bij jullie op jullie blogs langs te komen!!! LIEFS MARY
10 opmerkingen :
Ja Mary, ik kan me echt voorstellen dat dit heftig voor je is! Je weet in ieder geval wel dat ze nog in goede handen is bij je ouders, en het is maar te hopen dat ze allebei een goede baan hier vinden in Nederland .Morgen lekker aan het knutselen, dat is zeker even afleiding, veel sterkte, dikke knuffel!
Hoi Mary
Wat fijn dat je er weer bent, ik miste je al. Het is niet niks als er 1 van je kinderen het veilige nest verlaat en dan ook nog eens zover zodat je er niet eventjes heen kunt. Het is wel heel fijn dat ze nu bij je ouders zijn totdat ze hun eigen plekje hebben gevonden. Hopelijk geeft het freubelen je wat afleiding en went het langzaamaan.
Ik kijk uit naar je kaartjes, liefs Danoesja
Hi Mary, gelukkig ben je er weer,ik miste je al. En wat leuk dat je met een nieuwe bloglayout terugkomt met leuke foto's en intro van jezelf..Dat is zeker wennen als er een het "nest" verlaat, daar moet je allemaal je draai in vinden net als toen ze geboren werden...er "verschuift" iets binnen het vertrouwde gezinnetje. Sterkte hoor en lekker afleiding zoeken in het freubelen en kletsen met ons via blogger hihi...lieve groetjes Miranda
Ben ik nog even...had jij mijn kerstkaart ontvangen Mary, bij vrienden in Frankrijk was hij niet aangekomen en ik vroeg me af of jij hem wel hebt ontvangen?
Hoi Mary, wat fijn om weer iets te lezen op je blog. Kan me voorstellen dat het heftig is als er één uit huis gaat en dan ook gelijk zover van je vandaan. Wel fijn dat ze hier in goed handen zijn en hopelijk hebben ze snel een eigen stek en baan. Veel knutselplezier morgen, en dat zullen vast weer mogen bewonderen op je blog.
Groetjes,
Marijke
Hoi hoi
Tja ik moet er nog niet aan denken maar we moeten er allemaal een keertje aan geloven en de kids laten uitvliegen.
Heel begrijpelijk dat je die gevoelens hebt hoor .
En idd knutselen geeft wel weer wat afleiding.
Ik kom snel weer kijken als je je mooie creaties hebt geplaatst.
Een dikke knuffel
Cinderella
Kan me voorstellen dat je even van de leg was, Mary. Het valt al niet mee om de eerste los te laten en als ze dan ook nog eens zo ver uit vliegen, is dat helemaal zwaar.
Fijn freubeldagje gewenst!
Hey Mary, ik miste je al!! Heftig he, als de eerste het huis verlaat. Ikmherinner me nog heel goed hoe erg ik dat vond. Nu ben ik eraan gewend, vind het heerlijk als ze komen, maar ook ok als ze weer gaan...het went. Maar bij jou is de afstand wel een stukje groter! Sterkte, en tot blogs.
Groetjes, Mariken
Hallo Mary,
Wat fijn om nog eens iets te horen van jou.
Ik kan het heel goed begrijpen dat je het momenteel
moeilijk hebt met het vertrek van je dochter. Ik heb
het ook zo moeilijk gehad, maar nog veel moeilijker
toen de derde (en laatste) uit huis ging. Toen waren
we plots maar met twee... Maar ik denk dat dat bij
jou nog even zal duren :-)
Lieve groeten, Annemie
Dat is inderdaad wennen, je eerste het huis uit en dan ook zo ver weg. Hoewel jij het wel gewend bent, je moet er toch eerst voor reizen. Maar gelukkig is er tegenwoordig Skype en kun je elkaar zien en horen tegelijk. Leuk nieuw bloguiterlijk en een erg leuke foto van jou!
Een reactie posten